الا  یاران  حدیث  من  بدانیـــد      کلام زاهـــدی دارد  دو صـــد  دُر

اگر زاهـد بگوید قطعه شعــری      نگفتــه او همــان بهر تمسخـــر

نبـرده او به سرقت شعر دیگـر      نباشــد زاهـــدی اهـل تظاهـــر

دروغی گر به زاهد کس ببنـدد      بدانــــد  کـه   ز   او  دارد  تنفــــر

نشیند پای صحبت های زاهــد      کسی خواهد ز دانش او شود پر

اگر باشد کسی همراه و یارش       نثــــــار او کند صـــدها تشکـــر

و گر  زاهد خموشی برگزینـــد      شــود  راحت  رفیـق کج عناصــر

***